Hasan Hüseyin Korkmazgil’in, “Haziranda ölmek zor” şiirini birçok edebiyatsever okumuştur
ya da duymuştur. Şiirin başında, “Orhan Kemal’in güzel anısına” yazar, uzun bir şiirdir.
Ozan, Haziranda ölmek zor dese de Orhan Kemal, Nazım Hikmet, Ahmet Arif, Cemil Meriç,
Cahit Zarifoğlu ilkyaz ayında hayata veda eden edebiyatçılardır.
“orhan kemal’ in güzel anısına
işten çıktım
sokaktayım
elim yüzüm üstüm başım gazete
sokakta tank paleti
sokakta düdük sesi
sokakta tomson
sokağa çıkmak yasak
sokaktayım
gece leylâk
ve tomurcuk kokuyor
yaralı bir şahin olmuş yüreğim
uy anam anam
haziranda ölmek zor!
gece leylâk
ve tomurcuk kokuyor
bir basın işçisiyim
elim yüzüm üstüm başım gazete
geçsem de gölgesinden tankların tomsonların
şuramda bir çalıkuşu ötüyor
uy anam anam
haziranda ölmek zor!”
Ölmek hep zordur.
Bir çalıkuşu, ozanın şurasında ötse de ötmese de tankların gölgesi ağırdır. Hele üstün başın
gazeteyse, tankları süren, tomsonları tutan eller sevmez yazı kokusunu. Zaten Hasan
Hüseyin’de sevilmedi muktedirler tarafından. Sürdüler oradan oraya.
Orhan Kemal mi az çekti?
Ahmet Arif geçmedi mi Sarsaryan Han işkencelerinden, kalmadı mı tabutluklarda? Sadece
Ahmet Arif mi?
1950’lerin karanlık günlerinde aydın kırımı nasıl da pervasızdı… Kimler tutulmadı ki o
tabutluklarda.
Nazım Hikmet, Ahmet Arif, Atilla İlhan, Aziz Nesin, Ruhi Su, Sıdıka Su…
Kimler, kimler…
Nazım Hikmet’i cezaevinde çürütmediler mi?
Bugüne gelince…
Ne değişti?
Nazım Hikmet’i dinleyelim:
“Onlar ümidin düşmanıdır, sevgilim,
akar suyun,
meyve çağında ağacın,
serpilip gelişen hayatın düşmanı.
Çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına:
- çürüyen diş, dökülen et-,
bir daha geri dönmemek üzere yıkılıp gidecekler.
Ve elbette ki, sevgilim, elbet,
dolaşacaktır elini kolunu sallaya sallaya,
dolaşacaktır en şanlı elbisesiyle: işçi tulumuyla
bu güzelim memlekette hürriyet”
Kavga; hürriyet kavgasıdır, uzun soluklu bir yoldur.
*
“Haziranda ölmek zor” demişti Hasan Hüseyin Korkmazgil. 26 Şubat 1984 günü Ankara’nın
kışında hayata veda etti.
Haziranda hayata veda eden toplumcu gerçekçi şair ve yazarlar bıraktıkları birikimle ışık
olmaya, aydınlatmaya devam ediyorlar.
